Με μια διαφορά 6-7 ή και 8 μονάδων διαφορά αν θέλετε όπως καθοδηγούν την κοινή γνώμη οι δημοσκοπήσεις, έχω την εντύπωση ότι αυτός που γνωρίζει από πολιτική ανάλυση σίγουρα θα επέλεγε σε ότι αφορά την παράταξη που προηγείται, την στρατηγική του χαμηλού προφίλ και της διαχείρισης της νίκης με τρόπο τέτοιο που να αποδεικνύεται το μέγεθος της νίκης μέσω της αξίας του ηττημένου.
Παρακολουθήσαμε δυο debate όπου ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής λόγω του ρητορικού χαρίσματος που διαθέτει σύμφωνα με την κοινή λογική ήταν καλός ενώ ο ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου ήταν συμπαθητικός και φυσικά καλύτερος από κάθε άλλη φορά που έχει κληθεί να εκτεθεί δημόσια.
Η παραπάνω διαπίστωση, νομίζω ότι αποτελεί και άποψη κάθε αντικειμενικού πολίτη που ασχολήθηκε με τις τηλεμαχίες και δεν διέπεται από κανένα κομματικό σύνδρομο.
Το ερώτημα που θέλω να θέσω εγώ είναι γιατί το σύνολο των ΜΜΕ επιθυμούν να παρουσιάσουν πάρα πολύ κακό επικοινωνιακά τον Πρωθυπουργό και άριστο για τον ίδιο λόγο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Αν ακόμα δεχτούμε την άποψη, την οποία σαφώς και δεν υιοθετώ, ότι αρκετά ΜΜΕ επιχειρούν πολιτική μεταβολή στη χώρα με οποιοδήποτε κόστος υπέρ του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου της το σίγουρο είναι ότι το πράττουν με λανθασμένο τρόπο.
Δεν αναδεικνύουν γιατί είναι ο κ. Καραμανλής πολιτικά "κακός" όπου θα βρουν συμπαραστάτες στις απόψεις του την πλειοψηφία του ελληνικού λαού αλλά αναλώνονται σε επικοινωνιακές συγκρίσεις των δύο πολιτικών αρχηγών οι οποίες είναι πολύ εσφαλμένες και σε δεύτερο χρόνο, ανύποπτο θα έλεγα, λόγω των υπερβολών και ειρωνικών επιθέσεων που χρησιμοποιούν δημιουργούν υποσυνείδητα στο τηλεθεατή ένα συναίσθημα λύπης και συμπόνιας προς το πρόσωπο του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας.
Στην Ελλάδα είναι παγιωμένη η νοοτροπία ότι όσο και να ευθύνεται κάποιος αν ισχύει η λογική "όλοι εναντίον ενός" το σίγουρο είναι ότι ο μέσος Έλληνας αρέσκεται και ψυχικά και πνευματικά να "δράσει υπέρ του αδυνάτου".
Αυτή τη στιγμή ο κ. Κώστας Καραμανλής παγιδευμένος σε ένα πολιτικό σκηνικό εντός και εκτός του κόμματος του για το οποίο έχει σχεδόν την αποκλειστική ευθύνη παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ ως "σάκος του μποξ" όπου αντίπαλοι, δυσαρεστημένοι συνεργάτες του και δημοσιογράφοι που εκφράζουν μια άλλη πολιτική ιδέα μπορούν εύκολα να εξασκηθούν επάνω του δημόσια.
Έχω την αίσθηση ότι από εκεί που το ΠΑΣΟΚ είχε μια εύκολη νίκη στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου με λανθασμένες στρατηγικές επικοινωνίας οι οποίες εκφράζονται καθημερινά από τα ΜΜΕ οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στη συσπείρωση των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας κάτι το οποίο μπορεί να μεταφραστεί σε απώλεια της δεδομένης μέχρι σήμερα αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ένας πολύ ικανός πολιτικός με καθαρά πολιτική και δημιουργική σκέψη πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει να υπακούει σε επικοινωνιακές συμβουλές που εκφράζουν πεπαλαιωμένες πολιτικές πρακτικές "ευκαιριακού στρατηγικού σχεδιασμού" οι οποίες δεν αγγίζουν κανέναν πλέον πολίτη, δεν αποτυπώνουν το πραγματικό του μέγεθος ως πολιτικό και το κυριότερο τον οδηγούν χωρίς κανένα λόγο να χάσει μια κερδισμένη μάχη λόγω πολύ κακών επικοινωνιακών χειρισμών με ότι αυτό συνεπάγεται στην καθημερινή επικοινωνία, τη δική του και των συνεργατών του με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Αν θυμηθούμε λίγο την πολιτική ιστορία της χώρας μας θα δούμε ότι ο ελληνικός λαός πολύ εύκολα ξεχνάει, πολύ εύκολα επιβραβεύει, πολύ εύκολα απορρίπτει αλλά και πολύ εύκολα συγχωρεί και συμπάσχει κάτι που αν δεν προσέξει το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ μπορεί να συμβεί με τον κ. Κώστα Καραμανλή.
Τα κείμενα αποτελούν απόψεις και κρίσεις του κ. Στέργιου Ακρίβου.O Στέργιος Ακρίβοςείναι σύμβουλος στρατηγικής και εικόνας.