2 Φεβρουαρίου 2009

Αναμονή της οικονομικής κρίσης και crisis prevention.

Η οικονομική κρίση η οποία αργά αλλά σταθερά προσεγγίζει και τη δική μας χώρα μπορεί στο πέρασμα της να καταστρέψει και υγιείς επαγγελματικούς οργανισμούς οι οποίοι θα μπορούσαν να διαχειριστούν ανάλογα τη κρίση και να μην κινηθούν μέσα σε πλαίσια πανικού όπως προστάζει η κοινή λογική.

Είναι άδικο τόσο για μια επαγγελματική δραστηριότητα όσο και για τους διοικούντες της ίδιας η οικονομική κρίση να αποτελεί τη μόνιμη δικαιολογία για οποιοδήποτε δεινό αντιμετωπίζει η επιχείρηση ως νομικό πρόσωπο και οι επιτελείς της ως φυσικό.

Για το λόγο αυτό είναι φρόνιμο από πλευράς διοίκησης να συσταθεί μια ομάδα διαχείρισης κρίσεων στην οποία να συμμετέχει και εξειδικευμένος σύμβουλος  ο οποίος θα πρέπει, τεχνοκρατικά και σοβαρά, να αναλύσει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι και όχι όπως θα ήθελαν να είναι ή να τα παρατηρήσουν οι εκάστοτε διοικούντες.

Πιο συγκεκριμένα όταν λέμε μείωση των εξόδων μιας επιχείρησης ή όταν αναφερόμαστε στη συρρίκνωση αυτής δεν εννοούμε ότι προβαίνουμε στην αδιάκριτη μείωση των εξόδων αλλά στη μείωση εκείνων των εξόδων που μπορεί να έχουν το χαμηλότερο αντίκτυπο στη λειτουργία, στη διαχείριση και προπάντων στην εικόνα της επιχείρησης.

Όταν μιλάμε για σοβαρή επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία απασχολεί για παράδειγμα 60 άτομα δεν μπορεί κάποιος από τη διοίκηση αυθαίρετα (επειδή αυτό πιστεύει ότι είναι σωστό) να απολύσει 50 άτομα ώστε να περάσει η κρίση και έπειτα να επανέλθει στην αρχική κατάσταση γιατί τότε θα έρθει πολύ μεγαλύτερη κρίση η οποία μπορεί να είναι και μόνιμη και πολύ πιο επικίνδυνη.

Και όταν λέω μεγαλύτερη κρίση εννοώ ότι θα έχει επέλθει ανεπανόρθωτο πλήγμα στην εικόνα της επιχείρησης γιατί οι απολύσεις θέλουν τρόπο, θέλουν σχέδιο, θέλουν μέθοδο και τακτική και το κυριότερο θέλουν ειδικούς ανθρώπους οι οποίοι να το διαχειριστούν ψύχραιμα έχοντας ως πρωταρχικό σκοπό να εξαντλήσουν όλα τα μέσα ώστε να πραγματοποιηθούν οι λιγότερες απολύσεις.

Οι απολυόμενοι αποτελούν μέσα μεταφοράς μηνύματος που μεταφράζεται ότι οι πρώην εργαζόμενοι  όταν δεν τους συμπεριφερθεί κάποιος με το σωστό τρόπο θα αντιδράσουν και τα μηνύματα που θα μεταφέρουν θα είναι γεμάτα οργή, απαξίωση της επιχείρησης που μέχρι πρότινος εργάζονταν καταφέρνοντας μέσω της απογοήτευσης και της φυσικής υπερβολής να καταστρέψουν ή αν θέλετε να βλάψουν ανεπανόρθωτα την εικόνα και τη φήμη των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών.  

Η ίδια λογική του παραδείγματος των απολύσεων πρέπει να διέπει και άλλες μικρές αλλά σημαντικές παραμέτρους μιας επιχείρησης η οποία επιθυμεί να είναι ανταγωνιστική και μετά το τέλος της οικονομικής κρίσης.

Στην αντίθετη περίπτωση όπως οι απολυόμενοι του παραδείγματος θα παρελαύνουν από μέσο σε μέσο μαζικής ενημέρωσης για να διατυμπανίσουν την εις βάρος τους αδικία και αυθαιρεσία με τον ίδιο τρόπο ακριβώς ο πελάτης - καταναλωτής θα γίνει μέσο μεταφοράς μηνυμάτων για κακή ποιότητα υπηρεσιών ή προϊόντων της επιχείρησης όταν η ίδια θα προβαίνει σε αδιάκριτη μείωση εξόδων χωρίς σχέδιο, χωρίς προγραμματισμό και φυσικά χωρίς καμία σκέψη για ανταγωνιστική δραστηριότητα μετά το τέλος της οικονομικής κρίσης.  




*Τα κείμενα αποτελούν απόψεις και κρίσεις του κ. Στέργιου Ακρίβου.

επιστροφή