Τον τελευταίο καιρό έχω δεχτεί ερωτήματα σχετικά με το αν μπορεί ή όχι ο Τσίπρας να επιστρέψει στο αξίωμα του πρωθυπουργού.
Καταγράφω λοιπόν σήμερα την επαγγελματική μου άποψη απλά, ξεκάθαρα και λογικά.
- Ο Τσίπρας είναι πολύ μικρός σε ηλικία για να αποσυρθεί και ίσως πιο ώριμος από ποτέ καθώς έχει γνώση πλέον τι σημαίνει "κυβερνώ μια χώρα".
- Πολεμήθηκε και λοιδορήθηκε στο μέγιστο βαθμό για πολιτικό αρχηγό κόμματος και για πρωθυπουργό μιας χώρας. Θεωρώ ότι παρόλο που έκανε "τρομακτικά" λάθη σε χειρισμούς δεν του αξίζει μια τέτοια εικόνα. Αν μιλήσουμε με δεδομένα ούτε ουσιαστικό σκάνδαλο υπάρχει που να τον αφορά προσωπικά αλλά και στην ερώτηση τι "κακό έκανε ο Τσίπρας" οι αντίπαλοι του απαντούν ότι "έκανε το όχι, ναι" στο δημοψήφισμα και ότι "έκανε λάθος" με τη Μακεδονία. Και τα δύο ελέγχονται κατά πόσο ισχύουν ή όχι και κατά πόσο ήταν εκτός ή εντός εθνικής γραμμής αν σκεφτεί κάποιος ότι οι ίδιες πολιτικές ακολουθούνται και σήμερα.
- Αν ο Τσίπρας είχε μια μερίδα ΜΜΕ μαζί του όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια με άλλους πρωθυπουργούς όλα θα ήταν διαφορετικά για τον ίδιο.
- Ο Τσίπρας είτε είναι "πολιτικός απατεώνας" είτε όχι όπως τον αποκαλούν αυτοί που λυσσαλέα τον πολεμούν (γιατί άραγε;) είναι αδιαμφισβήτητα ένας "πολιτικός σταρ" με λάμψη που κανένας πολιτικός, αυτή τη στιγμή, μέσα στη χώρα μας δεν μπορεί από μόνος του να έχει αντίστοιχη. Για να αντιληφθείτε αυτό που λέω θυμηθείτε μόνο ότι είχε απέναντι του ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, ελληνικά και ξένα ΜΜΕ και κατάφερε και κέρδισε τις εκλογές με μεγάλη διαφορά.
- Ο Τσίπρας ποτέ δεν εξευτέλισε το θεσμικό του ρόλο ως πρόεδρος κόμματος και ως πρωθυπουργός καλώντας τις κάμερες για δείξουν πόσο καλό μπάσκετ, ποδόσφαιρο, τέννις, βόλεϋ και άλλα πολλά παίζει ή πόσο όμορφος ή ερωτικός είναι.
- Ο Τσίπρας δεν έχει κόμμα. Δεν έχει στελέχη και πρέπει κάτι να κάνει για αυτό. Σίγουρα υπάρχουν κάποια αξιόλογα στελέχη αλλά δεν είναι αρκετά. Άρα πρέπει να πάρει αποφάσεις και δεν γίνεται να "πατά τα πόδια του σε δύο βάρκες". Αυτό είναι ίσως το αδύνατο του σημείο και πρέπει να το δει άμεσα αν θέλει να επιστρέψει στην εξουσία.
- Ο Τσίπρας άφησε 37 δισεκατομμύρια στο ταμείο της χώρας κάτι που δεν αμφισβητεί κανείς πλέον και έβαλε πλάτη στην "πανδημία" ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να κατεβάσει το λαό στο δρόμο. Σκεφτείτε την αντίδραση άλλων κομμάτων αν κυβερνούσε σήμερα αυτός.
- Ο Τσίπρας ζήτησε υπουργό υγείας κοινής αποδοχής και τώρα ζητά κοινή εθνική πολιτική γραμμή κάτι που ερμηνεύεται από διάφορους κύκλους ως συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ. Αν προβεί σε μια τέτοια ενέργεια τότε θα επιβεβαιώσει όλα όσα τόσα χρόνια ακούγονται για αυτόν και κατά τη γνώμη μου θα είναι το πολιτικό του τέλος καθώς θα απογοητεύσει τον κόσμο που τον πιστεύει με τη χειρότερη συμπεριφορά.
- Άρα ο Τσίπρας λόγω των συνθηκών αν επιθυμεί πραγματικά να επιστρέψει στην εξουσία με σκοπό το καλό της χώρας και των Ελλήνων έχει μια μοναδική ευκαιρία.
- Πρέπει να επιστρέψει ο ενθουσιασμός που είχε όταν έλεγε "go back Μερκελ" και να ξεκινήσει από τώρα να κάνει ότι είναι δυνατόν ώστε να δημιουργήσει μια "αντικυβερνητική" ή "αντιδεξιά", αν θέλετε, συμμαχία και να εγγυηθεί ότι καμία οικονομική ή υγειονομική κρίση δεν μπορεί να αποτελέσει κάλυψη για τον περιορισμό των Δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του πολίτη.
- Πρέπει να το πάρει απόφαση και να πει σαν άλλος Γεννηματάς "όλα τα λεφτά στην υγεία". Επιτέλους πρέπει να αντιληφθούν οι πολιτικοί ότι πρώτα είναι η ανθρώπινη ζωή και μετά οι αριθμοί και η οικονομία. Δηλαδή αν κάθε φορά που έχουμε κάποια επιδημία, κλεινόμαστε στα σπίτια μας 1-2 χρόνια τι θα κερδίσουμε; Τίποτα. Απλά κάνουμε ρεκορ με τον αριθμό των νεκρών. Είμαστε σοβαροί; Νοσοκομεία, γιατροί, τεχνολογικός εξοπλισμός, νοσηλευτές και ας μην χρειάζονται. Είναι αδιανόητο σε μια χώρα 10.000.000 να "φυλακίζουμε" τους πολίτες γιατί δεν αντέχει το σύστημα υγείας. Δηλαδή αν άντεχε το σύστημα, οι πολίτες δεν θα πέθαιναν αλλά τώρα πεθαίνουν γιατί δεν αντέχει. Το τονίζω άλλο μια χώρα με 10.000.000 ανθρώπους και άλλο με 30.000.000 και πάνω. Για να τελειώνουμε και με αυτό το επιχείρημα ότι ούτε χώρες όπως η Γερμανία ή η Αγγλία δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Άλλο Γερμανία, άλλο Ελλάδα. Τέλος. Πρέπει να μην φοβάται ο Έλληνας πολίτης μην τυχόν και αρρωστήσει. Πρέπει να σκέφτεται μόνο ότι αν πάει στο νοσοκομείο θα γίνει καλά. Και αυτό είναι ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ.
- Ο Τσίπρας όπως την πρώτη φορά με τις 120 δόσεις που έδωσε ανάσα στον κόσμο πρέπει να δεσμευτεί ότι κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα θα έχουν την ευκαιρία τους για μια έντιμη τακτοποίηση χρεών, δανείων, κλπ με το κράτος χωρίς πλέον να υπάρχει ο φόβος των τελευταίων ετών για τις συνέπειες. Δηλαδή πως θα ευδοκιμήσουν η οικονομία και οι αριθμοί αν έχουμε 5 ή 10000 αυτοκτονίες; Επιστροφή στη λογική, λοιπόν. Και αυτό είναι ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ.
Ναι, έτσι ο Τσίπρας θα είναι ο ηγέτης που χρειάζεται η χώρα καθώς θα κάνει το κυριότερο και πιο βασικό. Θα επαναφέρει τον πολίτη εκεί που του αρμόζει καθώς δεν θα αντιμετωπίζεται πια σαν "εγκληματίας" που φοβάται τη σκιά του καθώς κάθε λάθος θα μπορεί με δημιουργική συνεργασία να διορθωθεί και ο πολίτης θα μάθει να σέβεται και να αγαπά το κράτος του γιατί και αυτό όμως φροντίζει για τον ίδιο.
Θέλει όμως ο Αλέξης; Μπορεί;
Επειδή είμαι σίγουρος ότι με διαβάζει, ας δούμε τις κινήσεις του και σύντομα θα καταλάβουμε αν πραγματικά επιθυμεί πραγματική επιστροφή στην εξουσία με όρους δημιουργίας για τους πολίτες και τη χώρα.
Τα κείμενα αποτελούν απόψεις και κρίσεις του κ. Στέργιου Ακρίβου. O Στέργιος Ακρίβος είναι σύμβουλος στρατηγικής και εικόνας.