Μια επιχείρηση έχει προθεσμία τρεις ημέρες για να αποφασίσει αν θα αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα σε κάποια περιοχή όπου πολύ σύντομα θα δραστηριοποιηθεί η πιο δυνατή ανταγωνίστρια της.
Μόλις έχει πληροφορηθεί το εγχείρημα της αντιπάλου και διακατέχεται από το σύνδρομο των γρήγορων αποφάσεων. Οι προϋποθέσεις για επιτυχία φαντάζουν κάτι παραπάνω από ευνοϊκές και φυσικά δεν θέλει να χάσει σε καμία περίπτωση το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της επιχείρησης αποφάσισε να συναγωνισθεί το αντίπαλο "επιχειρηματικό δέος" πραγματοποιώντας την επένδυση με στόχο μια νέα αγορά χωρίς μονοπωλιακά χαρακτηριστικά. Έπραξε σωστά ή λάθος;
Κατά 99% έκανε ΛΑΘΟΣ!
Τοποθετώντας στην άκρη το επιχειρηματικό ένστικτο και ρίσκο που πολλές φορές οδηγούν στην επιτυχία ας δούμε μια σειρά από επιχειρήματα:
Α) Η επιχείρηση δεν έκανε ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ και κινήθηκε γρήγορα προσπαθώντας να προλάβει την ανταγωνίστρια η οποία μπορεί να το σχεδίαζε μεγάλο χρονικό διάστημα,
Β)Η ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ αποτελεί το κατεξοχήν μέσο λήψης μιας επιχειρηματικής απόφασης καθώς μειώνει τους κινδύνους και την αβεβαιότητα,
Γ) Χωρίς ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ ώστε να είναι σε θέση να αφουγκραστεί έγκαιρα τα διαφορά στοιχεία ιδιομορφίας και ιδιορρυθμίας που προκύπτουν από την διαφορετικότητα της περιοχής επένδυσης δεν έχει επεξεργαστεί ένα σχέδιο εναλλακτικής μορφής αποχώρησης με τις λιγότερο δυνατόν οικονομικές και όχι μόνο ζημίες,
Δ) Χιουμοριστικά, κάνοντας χρήση τον κανόνα - ορισμό για την έρευνα αγοράς ότι "η ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ... ρωτάμε:
"χωρίς την παραπάνω διαδικασία ποιες θα είναι οι προτάσεις για την δημιουργία και την ανάπτυξης της δραστηριότητας;"
Τα κείμενα αποτελούν απόψεις και κρίσεις του κ. Στέργιου Ακρίβου.O Στέργιος Ακρίβοςείναι σύμβουλος στρατηγικής και εικόνας.